Cud miłości

„Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich” (J.15,13)
Święty Maksymilian Kolbe był to franciszkanin, który oddał życie za drugiego człowieka. Cała ta wzruszająca historia dzieje się w czasie II wojny światowej. Został on przewieziony do obozu koncentracyjnego Auschwitz – Birkenau w Oświęcimiu. Pewnego razu z obozu uciekł więzień. Niestety, nie został on znaleziony, a za karę dziesięciu innych poszło na śmierć głodową w komorze. Na taką karę został skazany Franciszek Gajowniczek. Zaczął on jednak krzyczeć, a Maksymilian poprosił niemieckiego żołnierza o zamianę. Żołnierz się zgodził. O. Maksymilian został skazany na śmierć głodową, a w celi śmierci cały czas odmawiał różaniec. Po dwóch tygodniach został sam. Niemieccy żołnierze przyszli i dobili go zastrzykiem z fenolu. Maksymilian Kolbe zmarł 14 sierpnia 1941 roku.
„Jestem księdzem katolickim, jestem stary, chcę umrzeć za niego, on ma żonę i dzieci” – Maksymilian Maria Kolbe.
Polecam oglądnąć film „Cud miłości” :  Tutaj

Hubert, kl.VI

Żyjemy we wspaniałych czasach. Świat nie zawsze był taki piękny. Wydarzenia II wojny światowej to czasy straszne. Tak mówią zapisy na kartach historii, pozostawione dowody i takie świadectwo dają ci, którzy byli świadkami tych wydarzeń. Musimy o tym pamiętać, aby historia nie powtórzyła się. Ja polecam film „Chłopiec w pasiastej piżamie”. Film wzruszający, dający obraz wojennej rzeczywistości,a także o tym, że przyjaźń nie pyta o narodowość.
Dobry film (dla dorosłych) o tych strasznych czasach: „Ostatni pociąg do Auschwitz”
„Ludzie ludziom zgotowali ten los” – Zofia Nałkowska
Zdjęcia zaczerpnięto z internetu.
D.S.