„Księżniczka Zosia dostała pod choinkę małego kotka. Nazwała go Mia. Kotek był rudy i podobał się księżniczce. Był to magiczny kotek. Potrafił przechodzić do innych wymiarów. Gdy Zosia to odkryła, podróżowała po portalach razem z kotkiem.
 |
 |
 |
Księżniczka Zosia i jej magiczny kotek Mia wskoczyli do portalu, w którym był pałac złej wieźmy. Wiedźma zaprosiła ich do środka i poczęstowała kanapkami i gorącą herbatą”.
Są to fragmenty książeczki, którą uczennice klasy drugiej piszą i ilustrują na przerwach. Pomysł wart odnotowania, bo niesie wiele pożytecznych wartości.
 |
 |
 |
Patrząc na zaangażowanie drugoklasistek przypomniały mi się losy nowozelandzkiej pisarki Janet Frame, bohaterki filmu „Anioł przy moim stole”.
Janet nie miała łatwego dzieciństwa. Będąc w waszym wieku borykała się z wieloma problemami. Nikt nie chciał przyjaźnić się z biedną, pełną kompleksów rudowłosą dziewczynką. Pokochała więc książki i były to jej jedyne koleżanki. Kiedy dostała darmowy karnet do biblioteki dostarczała książki całej rodzinie. Gdy tata ofiarował jej zeszyt kolejarski, zaczęła w nim zapisywać pierwsze wiersze. Pisanie było lekarstwem na problemy w całym jej życiu, a książka stała się najwierniejszą przyjaciółką, taką, która ratuje życie. Janet przebywała dłuższy czas – niesłusznie – w szpitalu psychiatrycznym. Kiedy jedna z jej książek zdobyła prestiżową nagrodę literacką, lekarz stwierdził: „Chcę, żebyś została taka, jaka jesteś”.
Życie postawiło przed Janet Frame ciężary nie do udźwignięcia. „Pisanie jest dobrodziejstwem, uśmierzeniem bólu. Myślę, że to wszystko co się dla mnie liczy” – pisała.
Dorota Salamon
 |
 |
 |
Niektóre złote myśli zaczerpnęłam ze strony: Trzy rzeczy bez których nie ma pisarza
