Raz przyszli drwale, drzewo zrąbali,
Bardzo się przy tym naharowali.
Potem je konie na tartak wlokły,
Tak się zziajały, że całe zmokły (…)”.

Wiersz Juliana Tuwima „Stół” wciąż jest aktualny, z drobną poprawką: dziś to nie konie wloką ścięte drzewa ale potężne traktory, ciągniki. Wędrując do Rzepnika podziwiam pracę drwali i nie kryję podziwu dla natury. Licząc słoje na ściętym drzewie rosło ono pewnie z osiemdziesiąt lat.
Dorota Salamon