Stukot kijków i powiew historii

Dorota Salamon — Wed, 16 Nov 2016 07:20:37 +0000

Jaki piękny świat, jaki piękny świat, gdy się ma 20 lat.
Dzisiaj (15.11.16 r.) wystarczyło popatrzeć za okno i każdy bez względu na wiek mógł powiedzieć: Jaki piękny świat!
Patrzenie za okno to jednak ciut za mało. Najlepiej przemóc lenistwo i udać się na spacer: krótszy, dłuższy lub taki jak nasz, liczący ponad 17 kilometrów.

Gogołowski Dział. Tu uwagę od lat przykuwają postacie wydobyte ręką rzeźbiarza z drewnianych kloców. Zasępiony Chrystus pod sosnowym drzewem to mój ulubiony świątek i bez względu na to, który raz go widzę, muszę się przy nim zatrzymać.

A w przyrodzie zima mocuje się z jesienią. Walka wyrównana: są miejsca, że jesień przejęła panowanie, ale zima twardy przeciwnik też zajęła niektóre tereny.

Januszkowice. Cmentarz z I wojny światowej. Młodzi chłopcy: 17 – 20 lat musieli pożegnać się z życiem. Polska nie była ich ojczyzną, ale tutaj zostali na zawsze. Przyszło im żyć w trudnych czasach, a świat zaoferował im tak mało: zimne okopy, kawałek suchego chleba, menażkę jałowej zupy, bezwzględne podporządkowanie zabójczym rozkazom. Stojąc w takich miejscach, zawsze nasuwa się myśl, że jakakolwiek wojna nigdy nie miała i nie ma sensu.

Nasze, jakże miłe sercu miejsca.

Dwa ostatnie zdjęcia są autorstwa pana Rafała Jaworka, który dzisiaj też zobaczył piękno naszej okolicy. Dziękuję panu Rafałowi za udostępnienie zdjęć oraz informacje o cmentarzach z lat I wojny światowej. Pan Rafał w tym temacie jest profesjonalistą i swoją wiedzą dzieli się z innymi. Szacun i wielkie dzięki.

Inne spojrzenie
Dorota Salamon

Cmentarze z I wojny światowej w Bieździadce i Bieździedzy: Tutaj

Spod Góry Chełm » Januszkowice

Stukot kijków i powiew historii