Apel Pana Rafała: Jeśli ktoś dysponuje takimi materiałami – niech nawiąże kontakt.

„Witam wszystkich serdecznie. Prace przy gromadzeniu i opisywaniu materiałów dobiegają końca. To całe zamieszanie związane jest z powstającą publikacją upamiętniającą pierwszą burzliwą połowę XX wieku i przypadającą tak przy okazji w tym roku okrągłą rocznicą odzyskania niepodległości. Czas biegnie, niestety starsi ludzie odchodzą, a wraz z nimi przeszłość popada w niebyt. To ostatni zatem dzwonek … Zawartość książki będzie stanowiła kompilacje zdjęć, dokumentów, wspomnień, zarówno tych mundurowych jak i tych społecznych, urzędowych w okresie wojennym, międzywojennym i krótko po wojnie, na terenie gmin po obu stronach Bramy Frysztackiej. Jak do tej pory udało mi się zebrać arcyciekawy, niekiedy wręcz nieprawdopodobny materiał, często mozolnie niczym puzzle składany w całość. W paru przypadkach perypetie podczas wojennych wędrówek i osobiste przeżycia mogłyby obdzielić scenariuszem niejeden film, w kilku program nauczania na lekcjach historii. Losy smutne i wesołe, mniej lub bardziej zamożnych czy znanych z nazwiska. Każdy znajduje i znajdzie tutaj swój kąt, ,,wielkie historie” tuż za rogiem w miejscach niekiedy zapomnianych nieraz trudno dostępnych, którym należy się pamięć. Udało mi się przy tej okazji poznać całkiem sporo przychylnych i życzliwych ludzi, ciągle licząc na więcej… Tak, więc niech nikogo nie zdziwi jeszcze w lutym widok mój na progu domu czy w ogrodzie z psem uczepionym o nogawkę. Nie prowadzę żadnej kampanii, nie handluję garczkami, nie jestem oszustem matrymonialnym ani rozbójnikiem. Szukam historii w słowie i obrazie, jakiejkolwiek, którą uda się w pewnym sensie uratować. Często spoglądając na fotografię, dokument czy inną pamiątkę, słuchając relacji, jestem w stanie szybko i fachowo na miejscu (staram się) udzielić informacji z czym mamy do czynienia. Podzielić doświadczeniem na tym polu w zasadzie nabywanym od dzieciństwa. Oprócz tego zawsze też mogę w inny sposób pomóc np. odśnieżając drogę czy zwyczajnie pogadać w zamian za chwilę poświęconą mej skromnej osobie. Oczywiście wolę kontakt osobisty, ale tutaj też liczę na wszelkie przejawy zainteresowania z góry dziękując. W połowie roku planuję wydać efekt pracy…. nawet kosztem wypraw na wschód. No… może poza jedną dalszą… służbowo-książkową. Stepy i hory poczekają, są ważniejsze sprawy: ). Przepraszam, za ewentualny styl, marszu, na kolanie. Pozdrawiam Rafał.
P.S na chwile obecna opracowanych ok 400 wojskowo urzędowych zdjęć nie licząc dokumentów i wspomnień”.

Śladami katyńskich cmentarzy – fotorelacja Pana Rafała – Tutaj

Dorota Salamon